Suplement diety to środek spożywczy, którego celem jest uzupeł­nienie normalnej diety, będący skoncentrowanym źródłem witamin lub składników mineralnych lub innych pojedynczych lub złożonych substancji wykazujących efekt odżywczy lub inny fizjologiczny, wprowadzany do obrotu w formie

Kompozycja kilku szczepów probiotycznych może lepiej odwzoro­wywać mikrobiotę jelit i wykazywać synergię. Probiotyki monosz­czepowe zaś częściej są stosowane w lekkich dolegliwościach i przez krótszy okres czasu, np. w biegunce. Jeśli mamy do czynie­nia z probiotykiem

Warto wybierać probiotyki, które były przedmiotem dobrze zapro­jektowanych, kontrolowanych badań skuteczności suplementacji. Wyniki tych badań są publikowane i dostępne m.in. w Internecie. Taka ocena skuteczności probiotyków wiąże się z ich szczepozależ­nością, o której mowa powyżej.

Suplementacja probiotyczna powinna być celowana. Konkretny szczep (lub kompozycja szczepów probiotycznych) powinien być stosowany w ściśle określonym celu. Probiotyk sprawdzony w cho­robach zapalnych jelit, niekoniecznie zadziała w biegunce. Warto zatem czytać zalecenia producenta, słuchać rady

Właściwości probiotyków są szczepozależne, to znaczy wywierają konkretny efekt w zależności od użytego w suplementacji szczepu. Prawidłowo opisana nazwa szczepu probiotycznego składa się z 3 czę­ści: np. Streptococcus (rodzaj) thermophilus (gatunek) DSM24731® (szczep) lub Streptococcus

Probiotyki suplementowane zgodnie z udokumentowaną klinicznie skutecznością działania zawartych w nich szczepów, produko­wane z zachowaniem wysokich standardów wytwarzania, stanowią dobre i skuteczne postępowanie dietetyczne wspierające organizm człowieka w walce z chorobami XXI wieku.

Silną i skuteczną bronią w tym postępowaniu są probiotyki. Probiotyki to według Światowej Organizacji Zdrowia (World Health Organization, WHO) żywe mikroorganizmy, które podane w odpowiedniej ilości wywierają korzystne efekty zdrowotne. Do najczęściej stosowanych należą bakterie

W oparciu o zaawansowane techniki laboratoryjne możemy oceniać funkcjonowanie bariery i biocenozy jelit. W razie potrzeby możemy też zapobiegać zaburzeniom mikrobioty, odtwarzając różnorodność i liczebność pożytecznych bakterii.

W krajach wysoko rozwiniętych obserwuje się wzrost zachorowalności będącej następstwem zaburzeń ilości i różnorodności mikrobioty zwanych dysbiozą. Długotrwale utrzymująca się dysbioza może prowa­dzić do rozwoju przewlekłych chorób o podłożu nieinfekcyjnym np.: aler­gii, nieswoistych chorób zapalnych

Mikrobiota jelitowa, bardziej zróżnicowana u dzieci niż u osób starszych, osiąga w wieku dojrzałym liczebność około 1000 gatunków dobroczynnych bakterii i ponad 1x1011 komórek bakterii. Tworzy aktywny kompleks metaboliczny enzymów zdolnych do trawienia np. błonników